تأثیر محلول پاشی اسیدسالیسیلیک بر برخی شاخص های فیزیولوژیکی چغندرقند در شرایط تنش شوری

به منظور بررسی تأثیر اسید سالیسیلیک بر برخی شاخص­های فیزیولوژیکی چغندرقند در شرایط تنش شوری برای شناسایی صفات مربوط به تحمل شوری، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایة بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار به صورت گلدانی، در سال زراعی 1392-1391 در مزرعة تحقیقاتی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام شد. عامل‌های مورد بررسی شامل اسید سالیسیلیک با غلظت‌های0 (شاهد)، 5/0 و 1 میلی‌مولار به عنوان کرت اصلی، تنش شوری در دو سطح 0 (شاهد) و 150 میلی‌مولار و دو رقم چغندرقند شریف و جلگه بود. محلول­پاشی برگی در مرحلة 4 برگی، همزمان با تنش شوری انجام شد. نتایج نشان داد که تیمار اسید سالیسیلیک افزون بر افزایش معنی­دار سطح برگ، سبزینة (کلروفیل) برگ، هدایت روزنه‌ای، عملکرد کوانتومی نظام نوری (فتوسیستم) دو، بیشینه عملکرد کوانتومی نظام نوری دو، کل قندهای محلول و پرولین، موجب کاهش نفوذپذیری نسبی غشا نسبت به تیمار شاهد در شرایط تنش شوری شد. همچنین تیمار تنش شوری موجب کاهش معنی‌دار هدایت روزنه‌ای، سبزینة برگ، عملکرد کوانتومی نظام نوری دو و بیشینه عملکرد کوانتومی نظام نوری دو شد، درحالی­که نفوذپذیری نسبی غشا، کل قندهای محلول و پرولین به طور معنی­داری افزایش یافت. بنابراین با توجه به نتایج به‌دست‌آمده به نظر می­رسد استفاده از تیمار اسید سالیسیلیک در گیاه چغندرقند در شرایط تنش شوری با تحریک رشد و سوخت‌وساز، موجب تحمل به تنش شوری می­شود.